De bestraling laat zijn sporen na. Lucas’ mond en keel zijn rood met witte stippen, heel mooi voor een paddestoel, maar ontzettend pijnlijk voor ons ventje. Eten en drinken gaat steeds moeilijker, ondanks de zware pijnmedicatie. We stevenen pijlsnel op een maagsonde af en onze eerste opdracht is om dat bespreekbaar te maken bij Lucas, want daar gruwelt hij écht van. Hopelijk kunnen we de pijnbestrijding optimaliseren en de sonde zo nog wat uitstellen …
Nog 24 bestralingen en 1 chemo te gaan. Els ik heel eerlijk ben, weet ik niet wat er dan nog zal overschieten van ons ventje …
Lucas for Life vzw 
*zucht* Ik leef met jullie mee en zou bijna zeggen ik bak een reuzenpannekoekentaart met extra slagroom! Maar dat is natuurlijk zout op een open wonde strooien en helpt niets aan de pijn en de vermoeidheid van Lucas en van jullie allemaal.
Ik voel bijna zelf de pijn en de radeloosheid!
Daarom stuur ik jullie veel virtuele sterkte en energie!
Ilke
Arme Lucas, ik vind het jammer dat hij zo veel pijn moet lijden.
Veel sterkte,
Karolien
Wat een lijdensweg voor Lucas en voor jullie! Wij duimen verder, branden kaarsjes en sturen (schiet)gebedjes de hemel in voor hoop en sterkte….Jullie zijn constant in onze gedachten! Eerlijk gezegd vind ik verder geen woorden voor wat jullie moeten doorstaan! Sterkte allemaal…
wat erg voor lucas! ik leef echt met jullie mee. en de weg lijkt nog zo lang, zo eindeloos… ik hoop, bid en denk elke dag aan en voor jullie… net zoals annemie vind ik geen woorden om alles te beschrijven. veel moed en strekte, lieverds.