Gisteren gingen papa en Lucas naar de kinesiste omwille van zijn kaak. Het ziekenhuis had dit geadviseerd. Niet dat er problemen zijn, maar het kan zeker geen kwaad dat gewricht, dat een heel zware bestralingsbehandeling heeft ondergaan, wat extra in de gaten te houden. Lucas werkte heel goed mee en we zijn al meteen van verdere behandeling ontslagen. Momenteel gaat het prima met de kaak en pas als we problemen merken (pijn, stijfheid, …) moeten we terug. Weer maar eens geluk, want zo’n reeks kinébehandelingen ingepland krijgen nu iedereen weer werkt en naar school gaat, dat was nog niet zo simpel.
Het eten lukt momenteel niet zo goed. Lucas eet verschrikkelijk traag, hij doet zonder problemen een uur over een boterham, en heeft dus bij elke maaltijd maar heel weinig binnen. Hij klaagt niet van honger en heeft wel voldoende energie, maar hij blijft wel erg mager. Aan het begin van de behandeling woog hij iets meer dan 19 kg voor een lengte van net geen 111 cm. Intussen is hij meer dan 6 cm gegroeid en blijft de weegschaal steken op 20 kg. Het is nu nog geen groot probleem, maar we moeten wel waakzaam blijven.
Voor de rest gaat het prima, hij geniet van de school, van de vriendjes, van het kinderkoor, van de vele dingen die weer kunnen en mogen en zelfs van het eindeloze gekibbel met zijn zus. Nihil sub sole novum dus.