Om 13u25 ging Lucas in de scanner, na een ochtend vol braken en helse hoofdpijn, hoewel er een klein zonnetje door de wolken brak toen eerst tante Machteld langskwam met een verduisteringsmaskertje voor in de scanner en daarna bobonne. Hij proefde zowaar enkele hapjes puree.
De scan verliep vlekkeloos, zelfs zonder masker. De verpleegster deed gewoon alle lichten uit en Lucas lag heel comfortabel in zijn space shuttle, als een echte astronaut in het oneindige heelal.
Tegen de avond kwam dr R. de resultaten met ons bespreken. De scan toont een heel slechte evolutie: de tumor is sterk toegenomen in volume en duwt tegen de hersenvliezen en de schedelbasis. Vandaar al die vreselijke symptomen: braken, hoofdpijn, overgevoeligheid voor licht, gelaatsverlamming … Het hoort er allemaal bij.
We komen in een fase waarin de kanker het begint over te nemen. We kunnen niets meer doen om dit tegen te houden, van chemo of protontherapie is geen sprake meer. We moeten vooral inzetten op het bestrijden van de symptomen. De medicatie tegen pijn en misselijkheid is meteen zwaar opgedreven en we hopen dat Lucas zich morgen dan ook al een pak comfortabeler voelt.
We staan aan het begin van de laatste fase, waarvan niemand weet hoe lang die zal duren: enkele weken, misschien enkele maanden. Van zodra de tumor de hersenstam bereikt, is het gedaan.
En hoewel dit blogbericht al in een waas van tranen wordt geschreven, wacht ons nog de allerhardste taak die we als ouders kunnen krijgen: aan Lucas vertellen dat hij niet lang meer te leven heeft.
Lucas for Life vzw 
Hier zijn geen woorden voor…
Veel sterkte….
Wat een ongelooflijk slecht nieuws. Wij hopen voor Lucas dat hij zo weinig mogelijk moet afzien en jullie wensen wij veel sterkte toe de komende tijd. Wij zijn elke dag in gedachte bij jullie.
Ai zeg, dit kan toch niet, dit is moeilijk om te begrijpen, veel moed, sterkte, maar vooral ook nog mooie momenten samen, dikke kus, Hilde
We volgen al een tijdje jullie blog op de achtergrond.
We kwamen elkaar op korte tijd opnieuw tegen toen alles nog ietsje beter was.
Ik heb enorm veel respect voor jullie en bovenal voor Lucas en ook de andere kinderen.
Maar wat jullie nu meemaken zijn er geen troostende woorden. Een ding ben ik toch zeker, de liefde dat Lucas van jullie mag ontvangen en de rest van de familie zijn van onschatbare waarde. Hou vast aan elkaar! Veel sterkte!
vanuit het verre Brugge…
Betty
slik ….. Ik weet niet wat te zeggen. Heel veel sterkte , liefde , en geniet van elk moment!
Wat een mokerslag.Ik wens jullie allen heel veel sterkte voor de komende periode en ver daar voorbij. Dikke knuffel.
Greet
Dit is verschrikkelijk om horen !
Zo verschrikkelijk!
Geen gepaste woorden…
Enkel heel veel liefde, warmte, moed, sterkte, en zoveel meer zenden we jullie richting uit voor de komende uren, dagen, weken…, voor het moeilijkste gesprek ooit, de machteloze tijd waar jullie nu door moeten, … Wat had ik het anders voor jullie gedroomd 😦
Heel veel liefs
Xxx
Kirsten en familie
Woorden schieten tekort… We sturen jullie veel moed, veel kracht en steunende gedachten. xxx
Marsha & co
Oneindig veel moed en kracht wens ik jullie toe…
Geen woorden die nu troost kunnen brengen, maar ‘k hoop dat de gedachte dat zovele mensen oprecht meeleven, kaarsjes branden en troost willen schenken jullie toch ’n beetje verwarmt… heel veel sterkte voor jullie warme gezin.
Ik kan me voorstellen hoe dit voor jullie is, ik maakte het 2 jaar geleden mee met m’n liefste. Op een punt komen dat er therapeutisch niets meer kan gedaan worden. Ook daar hebben ze een woord voor, in mijn oren klonk die vreselijk. Maar het was een periode waarin we omringd werden met heel veel warmte en waarin de liefde de hoofdrol speelde. Die wens ik jullie heel veel toe. Verbonden met jullie
Tijdens het lezen de voorbije dagen van de berichten vreesde ik altijd maar meer en meer maar hoopte zoooooooo hard mee voor jullie dat ik er volledig naast zat. Ik heb hier eigenlijk geen woorden voor. Ik hoor nu alleen het liedje van Bart Peeters in mijn hoofd … “Voor duizelingwekkend groot verdriet, bestaat geen medicijn
Want we weten maar beseffen niet, hoe onvoorstelbaar kwetsbaar wij wel zijn”
Ik wens jullie allemaal, papa, mama, zussen, broers, andere familieleden, vriendjes … ontzettend veel sterkte de komende periode. Woorden als sterkte, succes, … klinken nu zo banaal maar toch zijn ze oprecht gemeend. Ik hoop vooral dat jullie de tijd die jullie nog rest nog zooooooooooooo intens kunnen genieten van elkaar zodat jullie verder kunnen met de “warmte” van al die herinneringen en weet vooral dat Lucas alleen maar gelukkig kan zijn dat hij in zo’n “warm nest” terechtgekomen is … Respect voor jullie allemaal!
Wij waren, zijn en blijven heel fel met jullie verbonden, ook en vooral doorheen deze onvoorstelbare tijd. Ik vermoed dat t net Lucas zelf zal zijn die door zijn knappe manier van naar de dingen kijken jullie onvermoede kracht zal geven. Het voorbeeld van de cliniclown… Wat een bijzonder manneke. Met jullie verbonden in jullie verdriet, Laura en gezin
Lieve knuffelbeer, mams & paps en familie
In naam van Meredit, hoop ik jullie wat woorden te geven die tijdens deze verschrikkelijke pijnlijke dagen wat warmte geven.
Heb moed om elkaar stevig vast te houden, draag elkaar maar leun ook tegen elkaar aan. Zoek een klein lichtpuntje als het veel te donker voor jullie wordt. Geniet
van elke seconde dat je bij elkaar bent…. koester wat je vast had, laat deze gedachte nooit meer los…
Het beste wat Lucas overkomt is jullie: mama, papa, broers en zussen. Blijf gaan, jullie doen het goed. Een dikke knuffel aan Lucas van Seppe, Josse, Jutta, Tine en Wim
Lieve, dappere ouders en Lucas, ik heb geen woorden… Ik hoop dat jullie heel erg goed omringd zullen worden in deze laatste fase.
Ik durf me amper voor te stellen wat dit voor jullie moet betekenen.
Het feit dat je de kracht hebt om deze mooie tekst te schrijven zegt heel veel.
Kunnen we iets doen? Massaal veel lieve kaartjes schrijven bv?
Woorden schieten tekort. Vind steun en liefde bij elkaar. Ik voel zo met jullie mee. Sterkte!
Sinds we (Tuur) Lucas op de dagzaal hebben leren kennen enkele weken terug volg ik op de voet jullie blog. Jullie verhaal was toen al verschrikkelijk maar dat het zo snel bergaf zou gaan… ik heb er geen woorden voor :-(. Dat zo’n geweldig, slim, levenslustig kind geen kansen meer krijgt, is gewoon niet eerlijk!!! We wensen jullie veel sterkte en kracht in deze enorm zware tijd! We hopen dat jullie nog zoveel mogelijk mooie momenten samen kunnen beleven! Vele groetjes van Tuur en familie
Heel veel sterkte !
Wat een verschrikkelijke mokerslag! En wat een dappere zoon hebben jullie! Ik wens jullie veel moed en steekte toe voor deze moeilijke tijd!
in mijn hart zit het doorzettingsvermogen van jullie allen… geniet van de momenten die er nog zitten aan te komen hoe moeilijk het is…
Veel liefde, veel warmte, vele mooie momenten nog met elkaar…
Hopelijk voelen jullie de steun en de kracht, en ook de liefde van mensen dicht bij jullie en van mensen die op een afstand jullie verhaal volgen.
Lieve groetjes, Saskia
Als ik kon toveren … Zo erg om dit te vernemen. Wens jullie zeer veel kracht en moed nu en in de moeilijke periode die nog komt. Voor Lucas zo weinig mogelijk lijden en pijn. Zeer veel mensen voelen met jullie mee, ook hier in de bibliotheek. Van harte, Jan
De strijd tegen de tumor is verloren, maar zelden zagen we iemand met zoveel moed en overgave vechten, volhouden, vallen en weer opstaan. Hij had dan ook een heel leger onvoorstelbare dapperen aan zijn zijde die hem steunden met alles wat ze hadden. Liefde was en blijft hun grootste kracht. Iedereen die jullie verhaal kent, van ver of van nabij gevolgd heeft, is verslagen en tegelijk ook vol bewondering voor wat Lucas en jullie al allemaal gedaan hebben. Machteloosheid is een woord dat nu echt gevoeld wordt.Jullie doen het onvoorstelbaar fantastisch. Hij zal vertrekken met de bagage liefde die velen pas verzameld hebben na een lang leven. Ik wens jullie heel veel moed voor de komende tijd.
Weinig woorden, machteloos, oneerlijk, verdriet. Sterkte!
Vraag je niet af waarom. Hier is geen waarom voor. De dood op zich is zinloos en waardeloos. De dood is er gewoon, dat is de natuur.
Het leven is ondanks de dood niet waardeloos. De mens geeft het leven waarde door te kiezen wat hij waardevol vindt. Jullie hebben gekozen voor liefde en warmte en dat is van onschatbare waarde. Jullie hebben gekozen voor de kleine mens en daar mogen jullie zeer trots op zijn.
Blijf samen strijden voor het best mogelijke leven van Lucas. En ook al zal je Lucas verliezen, de mooie herinneringen kan je blijven houden. Bewaar ze in jullie hart zolang jullie leven .
Mijn hart breek! Zo een sterk ventje en zo veel liefde en moed die hem steunen. Ik hoop op een wonder voor jullie maar jullie gezinnetje en de kracht die jullie uitstralen is al een wonder op zich. Veel sterkte en moed!
Och… Het slechtst denkbare nieuws. Ik kan me niet voorstellen hoe hard dit voor jullie allemaal moet zijn. Zo een boodschap aan je zoon moeten brengen… Eindeloos respect voor jullie. En heel erg veel moed gewenst, ik hoop van harte dat jullie nog een zo mooi mogelijke tijd samen te wachten staat.
Er zijn gewoon geen woorden voor… Lucas terug naar school, pret maken, genieten van de zonnestralen, zijn mooie blauwe fiets. Vooruitzicht op misschien toch therapie in Duitsland. En dan plots, ik zou kinderlijk zeggen het is oneerlijk, maar is het dat niet altijd?
Ik wens jullie heel veel sterkte, brand verder kaarsjes, en zend jullie veel moed en warmte
Lucas nu in een tijdloos nu met een zee van liefde en Licht om hem en jullie heen…zo voelt het… Ook hier brandt altijd een kaarsje…hoe krachtig kan je zijn in de grootste kwetsbaarheid…heel genegen
“liefde is alles, liefde is alles wat er rest wanneer de rest verloren is”….. heel veel sterkte toegewenst in deze bijzondere dagen
De tranen lopen hier over mijn wangen… Ik zou Lucas zo graag eens vast pakken voor een dikke knuffel en jullie gewoon erbij ook natuurlijk…
Zo oneerlijk!
Veel sterkte!
Geef Lucas vooral het gevoel dat hij nooit alleen zal zijn! Ook niet op het moment dat jullie hem vertellen dat hij van jullie zal weggaan, op een reis waarvan hij alleen het einddoel zal zien! Jullie hebben gedaan wat je kon doen. Lucas is een zeer sterke baas met een moed en levenswil die, zoals we graag zouden willen, over de grens van het oneindige zal gaan, Ons begrip van oneindigheid stopt hier, maar Lucas neemt het mee.
.
Tranen…
Ik brand die kaars en bid voor moed.
Veel sterkte.
Jullie schitterden in hoop, in kracht en in liefde. De hoop op beterschap wordt jullie nu ontnomen en daarbij misschien ook jullie kracht, maar de liefde blijft. Jullie mogen fier zijn op Lucas, op elkaar, en op jezelf. Heel heel veel sterkte.
Niemand kan hier voor jullie spreken, maar ik geloof echt dat Lucas heel goed weet dat jullie al het menselijk mogelijke voor hem doen.
Ook ik brand een kaarsje voor jullie. Veel moed, steun en heel veel liefde.
Woorden schieten te kort… We leven met jullie mee. Joris en Anne.
We worden er stil van. Heel veel liefde, warmte en moed de komende periode.
Lieve groetjes,
Liesbet,Bart, Woud, Rieke, Per en Liv.
De laatste strijd, wat een vreselijke titel, realistische woorden, vol emotie en werkelijkheid. Ik vind het vreselijk wat jullie moeten meemaken. En dat meen ik uit het diepste van mijn hart. Ieder ouder denkt, wanneer hij eerlijk is, wat een vreselijke strijd, wat een moedige en sterke ouders. Zou ik het ook zo kunnen? Vertwijfeling alom.. zouden wij ook zo sterk zijn? vertwijfeling. Waar ik mij geen vragen over stel is hoe jullie, als lieve toegewijde ouders, alles gedaan hebben voor Lucas om hem onvoorwaardelijk lief te hebben, hoe jullie steeds sterkte in elkaar hebben gevonden om samen door te gaan, ondanks de twijfelachtige antwoorden op cruciale vragen, ik bewonder jullie enorm! Veel liefde , echt waar en veel genegenheid zo veel mogelijk, knuffel elkaar tot het niet meer kan..dikke zoenen en veel liefde 🙂
Ik word er enorm stil van. Ik heb er echt geen woorden voor. Goede moed en sterkte aan de ouders, Ruth en vooral aan de lieve Lucas, de dappere flinke jongen.
Ergens in het voorjaar kwam ik op jullie blog terecht. Sindsdien las en leefde ik mee, doorheen de ups en downs, doorheen jullie vragen, twijfels en angsten. Sindsdien brandde ik (wij) kaarsjes voor jullie, stuurde ik warmte en kracht en hoopte ik mee op goed nieuws.
Het is zo onwezenlijk om de laatste week de berichten te lezen. Ik wens jullie onnoemelijk veel kracht en sterkte toe om dit te dragen, een plaats te geven, hier verder mee om te gaan op de manier zoals jullie altijd al deden en waar ik enorm veel bewondering en respect voor heb.
We wensen jullie heel veel warmte en steun. We leven heel erg met jullie mee.