Knikker

Deze ochtend gingen Lucas en papa naar Gasthuisberg voor een nieuwe MRI scan van de hals. Mama kwam wat later en bleef vol spanning wachten op de dagzaal. Het ontwaken verliep deze keer wat moeilijker, Lucas was duizelig en erg overstuur. Na een welverdiende lunch – omwille van de narcose moest Lucas nuchter blijven deze ochtend – kwamen de dokters dan eindelijk langs met meer nieuws. En het was heel goed nieuws! De tumor is verder gekrompen – minder spectaculair dan bij de eerste MRI scan, maar toch nog heel behoorlijk tot 1/4 van de oorspronkelijke grootte. Omgezet in Lucastaal: van een pingpongballetje naar een dikke knikker.

Morgen overleggen de radiologen en oncologen over de verdere behandeling. Er staan sowieso nog 3 chemo’s gepland, waarvan men verwacht/hoopt dat ze de tumor nog verder zullen doen krimpen. Daarnaast zullen ze vermoedelijk tijdens de achtste chemokuur (eind oktober) met de bestraling beginnen. Eind deze week, wanneer we in het ziekenhuis zijn voor chemo 7, zullen we hier meer over horen.

Het einde van de behandeling is nog niet nabij, maar komt toch al eens om het hoekje ‘piepen’. Meer en meer durven we hopen op een gelukkig(er) en gezond(er) 2014.