Schade inhalen

Aan vele kleine dingen merken we nog dat Lucas het afgelopen jaar andere dingen heeft gedaan dan zijn leeftijdsgenootjes. Fietsen, zwemmen, muziekinitiatie, andere buitenschoolse activiteiten, vakantiesportkampjes, … we moesten het in mei allemaal halsoverkop stilleggen.

Maar nu zijn we volop bezig met een inhaalbeweging: afgelopen woensdag mocht Lucas voor de eerste keer naar de repetitie van het kinderkoor. Hij was erg verlegen in een totaal nieuwe groep, maar zong toch een beetje mee en vond het heel leuk.

Deze namiddag gingen we naar het Provinciaal Domein hier vlakbij met een duidelijk doel voor ogen: Lucas leren fietsen. Vorig voorjaar lukte het eigenlijk wel al, maar we moesten het oefenen net afbreken op het moment dat hij die allerlaatste klik moest maken, namelijk dat hij niet omvalt als papa hem loslaat. Het lukte wonderwel deze namiddag. Hij had echt schrik en zag het helemaal niet zitten, maar in minder dan een uur was het beklonken, inclusief opstappen, vertrekken en remmen. Hij glom van trots!

De zwemlessen, die we net voordat hij het zonder bandjes durfde, moesten stopzetten, kunnen we voorlopig nog niet terug opnemen. Een zwembad is de grootste broeihaard van bacteriën die je je maar kunt indenken, en dat risico nemen we voorlopig beter niet.

Andere buitenschoolse activiteiten kunnen we nu niet meer opstarten, het schooljaar is al te ver gevorderd en de meeste groepen zitten vol, maar de sport- en creakampjes folder zat onlangs in de bus, dus we zullen we wel zorgen voor creactieve schoolvakanties.

Intussen komen er ook heel veel vriendjes spelen, gaan we weer naar de mis-met-kinderkwartiertje en maken we de speeltuin onveilig. Afwisseling en amusement verzekerd, ook voor papa en mama en Ruth! Het kan toch zo’n deugd doen, buiten spelen …