Vandaag startte Lucas’ tweede chemokuur. Ook deze keer mocht het via de dagzaal, waardoor we halverwege de middag alweer naar huis konden. Het aanprikken en de bloedanalyse gingen supervlot en Lucas had een druk programma met knutselen, kinesitherapie en muziektherapie. De toediening van de chemo gebeurde écht bijna tussen de soep en de patatten. Na schooltijd had hij nog volop energie om te schommelen, trampoline te springen en gek te doen met Ruth.
Morgen volgt een tweede dosis, maar wat voor hem duidelijk veel belangrijker is: juf Lies komt ’s morgens een eerste keer thuisonderwijs geven én ’s avonds komt bobonne. Het is een hele opluchting dat hij het plannen en piekeren aan ons overlaat en zelf helemaal opgaat in alle zaken die zijn leven nu kleur geven. Het houdt hem aan het lachen, aan het eten en aan het genieten en dat kan alleen maar positief zijn in het behandelingsproces.
Lucas for Life vzw 
Hij kan het echt niet beter doen: een zoon om trots op te zijn. We hadden hem zo graag in de vakantie komen bezoeken, maar ik denk dat een buikvirus, een keelontsteking en een lelijke hoest binnen ons gezin misschien beter niet mee op bezoek kwamen.