Vandaag is het exact een jaar geleden dat we met heel veel familie en vrienden Lucas’ genezing vierden. Het was Stille Zaterdag, het was zonnig maar frisjes en er waren taart en frietjes in overvloed. Het was druk, maar zo gezellig. We voelden ons ontzettende geluksvogels, omdat Lucas het had gehaald én omdat er zoveel mensen te bedanken waren voor hun niet aflatende steun, hulp en medeleven.
We dachten er pas deze namiddag aan, zalig fietsend in de zon naar het Kasteel van Horst, iets wat we vorig jaar ook deden, een dag na het genezingsfeest.
We hadden niet verwacht dat we terug in dit schuitje zouden zitten. We hadden gehoopt de hele ‘kankerepisode’ met dat grote feest te kunnen afsluiten, maar dat heeft niet mogen zijn.
En toch zijn we nog steeds blij dat we -in al onze naïviteit misschien – die dag uitbundig hebben gevierd. We hebben er de beste herinneringen aan en voor Lucas is het een stimulans om ook deze keer weer alles te geven. We kunnen maar hopen dat we ook deze episode weer met een feest zullen kunnen afronden, want het alternatief is nauwelijks in woorden te vatten …
Lucas for Life vzw 
blijven positief denken al is dat niet altijd even makkelijk maar het helpt jullie zelf en vooral Lucas!