Dinsdagnamiddag kreeg Lucas het tweede deel van de chemococktail. Dit ging heel vlot en de misselijkheid bleef achterwege tot gisterennamiddag. Na een flinke middagdut werd hij heel erg misselijk wakker, maar na een keer stevig overgeven, voelde hij zich heel snel weer beter.
Vandaag werd hij heel erg misselijk wakker en moest hij meteen overgeven, maar daar bleef het bij. Hij heeft wel voortdurend een heel vieze smaak in de mond en het is een gigantische zoektocht om eten te vinden. We eindigden daarnet, na een ganse zoektocht langs geroosterd brood met boter, een paar lepels vanilleyoghurt, een halve bosvruchtenkoek, een stukje pizza, een proevertje kaas en een stukje rauwe wortel met geschilde aardbeien met bergen bloemsuiker op een bedje van witte rolmarsepein. En dat smaakte voor even.
Een groot verschil met Lucas’ behandeling van twee jaar geleden is dat hij niet meer panikeert bij het overgeven. Hij ondergaat het vrij rustig en nadien slikt hij meteen de nodige medicatie en slaat hij meteen weer aan het eten en drinken. Dat scheelt zowel voor hem als voor ons een groot gevecht en laat meer ruimte en energie voor leuke dingen.
Ondanks de misselijkheid is hij heel vrolijk, kwebbelig en vol energie. Hij is voorlopig niet klein te krijgen.
Toch diep onder de indruk van dit alles…. Bijna terug en dan zoek ik een gepast moment met jullie. Verbonden! Gisteren Lucas toevertrouwd aan de Paus die bad voor alle kinderen die lijden omdat ze ziek zijn.
Veel moed en sterkte daar! X