Al enkele maanden leven we volledig in het “hier en nu”. Hebben we ergens zin in? Dan doen, eten, drinken, … we het quasi meteen, want een uur later kan Lucas’ toestand helemaal omslaan. Dingen plannen veroorzaakt vaak stress, omdat we er bijna altijd alternatieve scenario’s en noodoplossingen moeten bij bedenken.
Na een heel intensieve ziekenhuismaand, waren zowel Lucas als papa en mama wel eens toe aan een uitje. Lucas ging blijgemutst en met een tas vol “schatten” die hij moest laten zien naar tante Machteld en tante Reinilde, waar hij zich een hele dag goed vermaakte.
Papa en mama namen een vlucht uit de realiteit door lekker te gaan niksen en welnessen. Saunaatje doen, een beetje buiten zwemmen, lekker eten, beetje lezen en indutten, bubbelbaden, nog wat buiten peddelen, … Heerlijk dolce far niente.
We nemen ons uiteraard voor dit vaker te doen. Maar we gaan vooral niks plannen. Gewoon hopen dat er regelmatig UZ-loze dagen zijn, waar we last minute net die extra touch kunnen aan geven.
Onze batterijtjes zijn in elk geval weer opgeladen!