Deze ochtend trokken we weer maar eens met een volle koffer naar Gasthuisberg voor een derde poging om chemo 6 op te starten. Het was druk op de afdeling, maar we hadden wel al meteen een kamer ter beschikking en er werd ookal meteen bloed genomen. Het lange wachten op de resultaten werd gelukkig onderbroken door een hilarisch bezoek van de cliniclowns en een grote bak lego en playmobil in de speelzaal.
Tegen de middag wisten we al dat de bloedresultaten niet zo goed waren, maar we moesten wachten op de dokter voor de beslissing omtrent de chemo. De dokter liet rond 14u weten dat de chemo toch echt niet kon doorgaan: bloedplaatjes en witte bloedcellen te laag. Dat het recupereren de laatste paar kuren langer duurt is op zich niet zorgwekkend. Het beenmerg is vermoeid en dat is zeker niet verbazingwekkend bij zo’n zware behandeling. Het vraagt gewoon (nog) wat meer geduld en flexibiliteit. We spraken af komende donderdag een vierde poging te wagen.
Lucas liet het allemaal niet aan zijn hart komen, zolang hij deze namiddag nog maar verder kon spelen in de speelzaal, en dat kon hij.
We zijn dus intussen weer thuis en doen wat we meestal proberen te doen: niet te veel nadenken en de tijd zo leuk mogelijk proberen in te vullen.
Lucas for Life vzw 