Hope for the best, prepare for the worst. We trokken vandaag voor de vierde keer richting Gasthuisberg voor chemo 6, met het sterke gevoel dat het evengoed nogmaals kon worden uitgesteld. Dus de koffer werd niet onmiddellijk uitgepakt, en de kamer niet helemaal ‘verblijfsklaar’ ingericht. Maar tegen de middag kwam het verlossende (en opnieuw redelijk dubbelzinnige) woord: de witte bloedcellen staan eigenlijk nog te laag, maar we beginnen toch met een kleinere (3/4) dosis dan normaal. Normaal gezien zijn we tegen zaterdag namiddag weer thuis.
Oef, eindelijk kan het weer, sterkte aan mijn koene ridder en als ik ook maar iets kan doen kom ik eraan! Liefs mama
Toitoitoi!!! Mag er kinderlijk bezoek komen op de ziekenhuiskamer??