Lucas had een koortsarme nacht. Slechts een keer ging hij over de 38,5 en moest er paracetamol worden toegediend. Hij werd dan ook heel fris en monter wakker om half zeven en begon meteen ridders te tekenen en kleuren met de sjabloontjes die hij een tijd geleden van meester Gijs kreeg. De koorts bleef weg tot in de late voormiddag en kwam toen in alle hevigheid weer opzetten. Na een nieuwe dosis paracetamol ging het snel weer beter. Juf Marleen kwam op bezoek en na de middag ook nog bobonne. De kinesiste kwam en daarna was het tijd voor een knutselactiviteit op de kamer met Katrien van de Speelzaal.
De artsen onderzoeken intussen verder de piste van schimmelinfecties, het enige wat tot nu toe uit alle labostalen is gekomen. Er werd daarom vandaag nog een vierde medicijn intraveneus opgestart, specifiek tegen schimmels. Deze namiddag mocht Lucas toch twee keer zijn kamer verlaten: een keer voor een echo van de buikorganen en een keer voor een CT scan van de longen. Beide onderzoeken maakten de artsen niet veel wijzer, maar voor Lucas waren het natuurlijk wel twee onverwachte, speciale uitjes!
Broer en zus zijn intussen volop aan het tekenen en knutselen voor elkaar, met papa en mama als postbodes. Het is aandoenlijk om te zien hoe blij ze telkens weer zijn met een teken van leven van elkaar.
We rekenen intussen op toch nog wel verschillende dagen ziekenhuisverblijf. De koorts is onmiskenbaar gedaald, maar zeker nog niet weg. Bovendien heeft Lucas momenteel zo goed als geen witte bloedcellen, dus is hij extreem vatbaar voor alles wat er rondwaart. Maar we kunnen op vele mensen rekenen, zowel om bij Lucas te waken als om Ruth op te vangen en dat is een enorme steun.
Hopelijk morgen nóg wat minder koorts, wat meer eetlust en vooral veel meer witte bloedcellen!