Het overkwam me al een eerste keer kort na Lucas’ overlijden. Het gemis vertroebelde de hele dag als een dikke mist. ’s Avonds in bed deed ik snel nog wat lippenbalsem op. De geur katapulteerde me ogenblikkelijk terug naar de laatste dagen van Lucas’ leven, toen we herhaaldelijk zijn lippen insmeerden omdat ze door de droogte en het voortdurende braken helemaal kapot gingen. De subtiele geur bracht een wervelwind aan voornamelijk positieve emoties naar boven en verdreef de mist. Ik voelde me vooral gelukkig omdat ik zo’n tastbaar stukje Lucas bij me had.
Tijdens een snelle boodschap in de stad deze middag overkwam me hetzelfde. Ik zocht douchelotion en bij het ruiken aan één van de vele flacons, “rook” ik plots hoe ik wekenlang Lucas gewassen heb, zittend in zijn rolstoel. We hadden een heel ritueel en uit zijn (gebrek aan) medewerking kon ik perfect afleiden hoe hij zich voelde en of hij pijn had of niet. Sommige dagen was elke aanraking te veel en had het wassen meer weg van een gevecht dan van een zorgmoment. Andere dagen ging het vlot en deed hij zo ontzettend zijn best om mee te helpen, ondanks de pijn en de misselijkheid, dat ik mijn tranen nauwelijks kon verbijten. Het waren prachtige, intieme momenten.
Gewapend met mijn douchelotion ging ik snel aanschuiven aan de kassa. De hele terugweg snoof ik aan de fles, genietend van Lucas zo dicht bij mij …
Douchen krijgt vanaf nu een spirituele dimensie!
Lucas for Life vzw 
Meiske toch, zo mooi voor jou, geniet van je balsem en je lotion, Lucas kijkt mee!!!
Zo herkenbaar. Persoonlijk denk ik dat geuren erg goed momenten kunnen doen herbeleven. Soms meer dan een foto of tekst. En het zijn vooral die onverwachte tegemoetkomingen die vaak het meeste gerust stellen. Koester. Herinner.
🙂
Ik kan je helemaal volgen. Ik heb hier het hoofdkussen van mijn papa. Keurig in een plastic zak. En als ik die uithaal, dan ruikt dat nog steeds naar hem. Ja, zelfs na 2 jaar. Ik heb ook een enorme voorkeur voor oudere kalende wat forser gebouwde mannen met een rode T-shirt in het straatbeeld. Dan schiet het door me heen: daar is hij. In al die dingen leven ze verder, voor altijd.