Lucasforlife#16

Het is een tijdje geleden dat we nog een herinnering hebben gepost. Ook moeilijk uit te leggen waarom dit even stil lag/moest liggen.
Vorige week stuurde Sofie, de spelbegeleidster van de dagzaal kinderoncologie, een herinnering door, en brengt daarmee een behoefte opnieuw in beweging.
Dank je wel Sofie, je blijft één van de vele “engelen” die we hebben mogen ontmoeten, die mee Lucas gedragen heeft.

Vandaag moest ik op dagzaal terugdenken aan jullie Lucas een jaartje geleden…. We hadden de Halloweendecoratie bovengehaald en hingen alles op boven de knutseltafel. Vleermuizen, pompoenen, spinnen,…Lucas wou graag een dikke zwarte spin maken. Hij kon je zo innemend met een guitig lachje aankijken…op zo’n snoetje kon je niet anders dan ‘ oke, we beginnen er aan, zeggen!’. Dus even het vogelhuisje waar hij mee bezig was, aan de kant. Het werd een goeie dikke spin en samen bedachten we een geweldig plannetje…. We hingen de spin aan een touwtje en als er een verpleegster voorbijkwam, vloog de spin naar beneden….Superleuke dag toen! Fijn warm gevoel als ik er aan terugdenk… Lucas en Sofie, partners in crime😊!