“Toen wisten we nog niet dat ik kanker had, hè!” zegt Lucas telkens hij iets wil zeggen over de tijd vóór de diagnose. Soms voegt hij er aan toe: “Maar ìk wist dat toen wel al hoor.” Als ik dan voorzichtig probeer door te vragen waarom hij ons niets gezegd heeft, negeert hij mij zeer professioneel door vrolijk over iets anders te beginnen. Misschien wil hij gewoon benadrukken dat de kanker er al heel lang was, ook al wisten we het nog niet. Alleszins maakt ook hij een groot verschil tussen de tijd voor de diagnose en erna.
Ervoor en erna
Lucas for Life vzw 
Zou het kunnen dat een dergelijke ingrijpende ziekte, zelfs een 5-jarig kind blijvend verandert ? Dit is de vraag die ik mij hierbij stel.
Ongetwijfeld, ze moeten op zeer korte tijd volwassen worden. Ik vermoed dat Lucas daarom de eerste weken dichtklapte, omdat hij dàt niet wou. Gaandeweg heeft hij het volwassen worden aanvaard. Nu geeft hìj de dokters instructies hoe ze hem moeten verzorgen.
Ik moet zijn houding bewonderen , hij is idd erg volwassen geworden op heel korte tijd en neemt alles zoals het komt. Wens hem veel beterschap van mij.