“Mama, die eitjes in jouw buik, waar zitten die dan precies?” vraagt Lucas aan het ontbijt. “Die zitten in mijn buik in twee nestjes met een lange glijbaan. En elke maand glijdt er een eitje in een grote ballon, ook in mijn buik. En als het eitje een zaadje tegenkomt, dan groeit er een babytje in de ballon en dan komt water in de ballon waar de baby kan in zwemmen. En als het eitje geen zaadje tegenkomt, dan gaat het dood en komt er een beetje bloed.” Lucas knikt: “Ah ja, want in het eitje zit ook een beetje bloed voor het babytje.” Mama: “Ja, en in het zaadje ook.” Lucas:” Ja, maar dat is maar een heel klein beetje hoor, want een zaadje is piepklein.”
Even later: “Mama, wij gaan geen baby’s meer krijgen he. Jullie vinden dat er al genoeg baby’s zijn. Maar ik ga later veel meer baby’s krijgen hoor, wel een stuk of tien. Ik ga later al mijn zaadjes opgebruiken.”
Ha ha, dat gaat wat geven! Een stuk of 10 kleine Lucasjes en daar mag jij Diewer dan op babysitten 🙂 Eén ding is zeker, het zal nooit stil zijn ten huize Bruyland.
En als die dan nog allemaal naar Sancta Maria komen, is ook daar de toekomst verzekerd!!! Kijk er al naar uit 🙂
Ik zie in gedachten die 10 baby’tjes al op een rijtje staan aan de poort van Sancta Maria : allemaal in roze prinsessekleedjes, met rood-wit gestipte boekentasjes, en met de ondeugende smile van Lucas op hun gezichtjes …
Zo schitterend!!!
Lucas heeft echt geweldige redeneringen, het is zalig om met hem een gesprek te voeren!
Ik geniet nog altijd na van mijn ‘speelmoment’ met Lucas!