De plaatsing van de nieuwe keuken inspireerde Lucas tot het inrichten van het speelkeukentje dat er tot nu toe maar wat verweesd bij stond. Hij zag het meteen groots en opende zijn eigen restaurant, waar Ruth als eerste klant kwam eten. Ze was niet geheel tevreden over het eten, wat ontaardde in een langdurige discussie tussen patron en gast over “het is te warm” versus “het is niet te warm”. Na de hoofdschotel (pensen met zachtgekookte eieren) volgde een heerlijk stuk plasticinetaart. Ook hier betoonde de gast zich een lastige klant die de taart nog wat extra wilde kneden.
Ondanks de conflicten die nogal wat decibel voortbrachten, was het een heerlijk tafereel om te aanschouwen.

Hoi Diewer en familie,
mooi om te zien dat jjulliezowel een chef-kok als een toekomstige dokter in huis hebben.
Kan al eens van pas komen bij eten dat slecht valt 🙂
Ik vind het erg sterk van jullie dat jullie deze blog zo trouw bijhouden. En ook voor ons collega’s is het een heel nieuwe manier om een idee te krijgen wat deze beproevingen allemaal inhouden. Idd, zoals je al zei : als mensen vragen hoe het gaat willen ze meestal niet horen dat het niet goed gaat. Nog veel sterkte en geniet van de mooie momenten
(ik ben er zeker van dat jullie dat nu ook al doen)
groetjes
Martine