Deze ochtend werd weer een bloedname gedaan. Je zou denken dat het ons na al die maanden niet bijzonder meer interesseert, maar niets is minder waar. Lucas’ start op school volgende week hangt helemaal af van zijn bloedwaarden. We waren dan ook best wel zenuwachtig toen we het blad overhandigd kregen, maar het was goed nieuws: de witte bloedcellen stegen met een zucht (van verlichting) tot boven in de lucht! Lucas is nog niet helemaal uit de gevarenzone, maar het gaat overduidelijk de goede kant uit. We hadden wel al een vermoeden, want zijn humeur en energiepeil waren ook merkelijk beter gisteren en vandaag.
We hadden deze voormiddag ook nog even overleg met de afdelingsarts. Er wordt toch overwogen om een vervolgbehandeling op te starten. Die bestaat uit een lichte chemo waarvoor hij de komende zes maanden nog elke week een dag naar het ziekenhuis zou moeten komen en dagelijks thuis ook medicatie zou moeten innemen. Voor de rest zou hij gewoon naar school kunnen gaan, alles mogen eten en drinken en normaal gezien nauwelijks bijwerkingen hebben (misschien af en toe wat minder weerstand en misschien ook voorlopig geen haargroei). Het was toch weer even slikken. We dachten écht dat we er helemaal vanaf zouden zijn tegen Nieuwjaar. Anderzijds, als dit nog betere garanties biedt dat de kanker niet meer terugkomt, dan is het toch wel belangrijk. We horen er later deze week of begin volgende week meer over.
Niet alleen het humeur was beter, ook de eetlust komt langzaam terug: het begon deze ochtend al met wat marsepein en ging verder met drie stukken pizza deze middag, een halve kiwi en een paar stukjes appel. Nog niet genoeg om de intraveneuze voeding achterwege te laten, maar wel hoopgevend. Het was ook voor het eerst in weken dat het hem leek te smaken en dat het geen pijn deed. Zijn huid blijft rood zien, maar het insmeren was gisteren en vandaag al een evidentie en geen gevecht met bloed, zweet en tranen.
Overwegend positieve wendingen dus … We tellen vol goede moed verder af!
Lucas for Life vzw 