We wachten vol spanning op de dokter. Misschien weten we vandaag al iets meer over de nabehandeling. Bovendien mogen we misschien twee nachtjes thuis slapen. Ze zeggen het niet met zoveel woorden, maar Lucas’ gewicht begint nu eerder naar de andere kant over te hellen. Als hij thuis goed eet en drinkt, kunnen we de intraveneuze voeding afbouwen.
Als ik Lucas ga afhalen van de ziekenhuisschool vertel ik hem dat we misschien twee nachtjes thuis mogen slapen, als hij goed probeert te eten en te drinken. Zijn oogjes stralen meteen! “Met pizza zal dat wel lukken hoor mama. Dat lust ik echt heel graag.” Zegt hij vol overtuiging. “Ja maar je moet vooral heel goed drinken, dat is nog belangrijker dan eten” zeg ik. Hij haalt zijn schouders op “dan zal ik ook pizza drinken. Ik zal dat zeggen tegen de dokter. Grappig he mama” roept hij lachend terwijl hij naar de lift rent.
En nu wachten we met z’n drieën op de dokter. Lucas botviert zijn enthousiasme op een nieuw spelletje om woordjes te leren schrijven.
Nog 7 … En misschien zijn we de komende twee avonden lekker samen thuis!
Lucas for Life vzw 