Het thuisonderwijs van dinsdag ochtend gebeurde vandaag op de kamer in het ziekenhuis; niet evident tijdens een chemodag omdat Lucas dan heel duidelijk voelt dat hij voor de rest ‘alles’ mag. Met doortastendheid en engelengeduld wist juf Lies de nodige concentratie af te dwingen. Buiten een kort momentje van buikpijn, voelde hij zich doorheen de dag meestal vrij goed. De muziektherapie in de namiddag vloog dan ook voorbij.
Tegen de avond begonnen de bijwerkingen langzaam op te komen: geen eetlust meer, energie weg en misselijkheid. De verschillende bezoekjes bezorgden wel de nodige afleiding: de apotheek, de psychologe, tante Machteld, Ines en juf Esther. De psychologe kwam de Kanjerketting opstarten. Tijdens de vorige kankerbehandeling was Lucas meestal wel geïnteresseerd in zijn ketting, maar voornamelijk in de mooie kleurtjes van de kralen. Vandaag bestudeerde hij zeer geïnteresseerd de verschillende soorten en hun betekenis. Omdat we reeds van november bezig zijn met onderzoeken en dergelijke, mochten we vandaag in één klap 34 kralen rijgen, met de bijhorende droge opmerking van Lucas ‘jaja, het zijn er 34, want mama is 34 jaar…’ We moeten natuurlijk nog afwachten of het zijn aandacht kan blijven vasthouden, maar het is alleszins een sterk begin.
Het bezoekje van juf Esther was tegelijk ook het defnitief doorbreken van de misselijkheid met het bijhorende overgeven. Gelukkig brak hiermee ook de vermoeidheid helemaal door en sukkelde Lucas niet lang daarna in slaap.
Lucas for Life vzw 