Ze zijn bijna voorbij, die eindeloze vakantieweken. We zijn stilletjes aan klaar voor het nieuwe schooljaar, met wisselend enthousiasme.
Het was een lange, niet evidente zomer. We beleefden heerlijke momenten met vrienden, buren en familie en konden genieten van zalig zomerweer. De toppers waren uiteraard de Super Lucas Speldoos van de familie Verelst, ons weekend in Villa Rozerood en het bezoek aan Plopsaland.
Maar er waren ook hele moeilijke, angstige, bezorgde dagen: de controlescan, het voortdurende uitstellen van de chemo, de lage bloedwaarden, de hoge koorts, het voortdurende geregel voor opvang voor Ruth, het wijzigen van plannen en de leuke uitstappen die we helaas moesten afzeggen.
De zon was deze zomer onze grootste vriend én vijand: heerlijk buiten leven in eigen tuin, in de speeltuin, in de Villatuin; bijna steeds met de fiets naar Gasthuisberg en terug en de vele bergen wasgoed die in de zomerzon konden drogen. Maar tegelijk moesten we erg voorzichtig zijn met Lucas, was het bij momenten een groot gemis dat we niet mee konden plonsen in het openluchtzwembad achter de deur en leek het onbegonnen werk om in een snikhete ziekenhuiskamer hoge koorts te bestrijden.
Hoezeer de start van het nieuwe schooljaar ook benadrukt dat deze strijd nog niet gestreden is, toch verwelkomen we de “normaliteit” met open armen. Hoera voor regelmaat en structuur, thuis- en ziekenhuisonderwijs, buitenschoolse activiteiten en alle vertrouwde personen weer op post.
Lucas for Life vzw 