De nacht was rustig, de ochtend daarentegen hels. Lucas vroeg om iets na 7 om op te staan – en dat waren wellicht de laatste begrijpbare woorden die we uit zijn mond hoorden. Hij rochelde enorm, gaf aan dat hij pijn had en was erg onrustig.
Zoals ook gisterennamiddag konden we amper nog begrijpen wat hij ons probeerde duidelijk te maken. Na een voorzichtig polsen van elkaars verwachtingen, kwamen we tot de conclusie dat we op deze manier absoluut geen garantie hebben dat Lucas’ wakkere momenten ook volledig pijnvrij en comfortabel waren. En dat is van in het begin onze voornaamste bekommernis geweest.
In de vroege namiddag kwamen de huisarts en een verpleegkundige van Kites. De sedatie werd fors opgedreven, met de bedoeling Lucas permanent in slaap te houden tot zijn lichaam het definitief opgeeft. Er werd ook vastgesteld dat zijn lichaam zelf aan de eindspurt begonnen is: talloze blauwe stipjes (petechiën) op zijn bovenlichaam tonen dat zijn bloedplaatjes en rode bloedcellen langzaam afgebroken worden.
In deze omstandigheden – zonder vocht en voedsel – komt het einde heel dichtbij. Lucas ligt er nu heel rustig en vredig bij, midden in het gedruis van ons gezin en huishouden, waar hij altijd wilde zijn.
Wij willen de komende dagen rustig afscheid nemen, naast hem zitten en zijn hand vasthouden. We willen Ruth begeleiden in haar afscheid en ons allemaal voorbereiden op het onvermijdelijke. Bezoekjes en bezoekers kunnen daar, in beperkte mate, deel van uitmaken, maar we vragen met aandrang om het kort te houden en ons eerst even te contacteren of het past.
Lucas for Life vzw 
Heel veel sterkte !
Slaap zacht lieverd xx
Diewer… ik blijf je blog op de voet volgen. Ik vind nooit de woorden maar wil dat je weet dat we aan jullie denken. Het is gewoon zo oneerlijk. Sterkte xxx
In hart en gebed bij jullie!
Heel veel liefs en warmte voor ieder van jullie!
X
Kirsten en familie
Slaapzacht lieve Lucas,weet dat je niet alleen de brug overgaat,veel handen,veel liefde houden je vast …
Sterkte voor heel de familie!
En een zachte reis voor Lucas gewenst
Aan liefde en geborgenheid zal het hem niet ontbreken, ik hoop dat ook het pijnvrij zijn hem gegeven mag zijn
Ilke en Maarten
Na de mooie “extra” tijd, hoopte ik op nog veel meer van dat. En dan komt de onvermijdelijke laatste fase veel te snel, veel te vroeg…
Ook hier brandt steeds een kaars voor jullie allen.
Ontzettend veel sterkte!
Ik heb er geen woorden voor maar weet dat ik aan jullie denk en jullie veel sterkt wens!!!!
Slaap zacht lucasje veel stekte
Slaapzacht lieve kleine jongen en weet je dat ontzettend bemind bent en zoveel onuitwisbaars gegeven hebt aan jouw lieve ouders en je kleine zusje, en… die daarmee verder gaan omdat… liefde dragende kern is van alle zijn, over elke grens van ruimte en tijd…
slaapzacht – ongekende voor ons maar toch zo gekend… – lieve kleine Lucas. Slaap zacht…
Slaap maar lekker , lieve jongen. Droom jouw mooiste dromen .
Dikke knuffel voor jou en iedereen die je lief heeft.
Je bent een kanjer ! X
Heel veel moed voor jullie allemaal en een goede reis aan onze grootste ster onder de sterren. We zijn bij jullie!
Dag Lucas … Vlieg maar weg, naar een pijnloos bestaan. Genoeg gevochten, je hebt alles gegeven.
Veel sterkte. Die laatste momenten dat jullie nog samen hebben. Jullie staan er niet alleen voor! Ruth voorbereiden dat haar grote broer Lucas er niet meer zal zijn, is heel belangrijk voor haar en jullie verwerkingsproces. Wat jullie voor Lucas doen is fantastisch.
Jullie dragen hem stilaan over, Lucas zelf zal jullie blijven verder-dragen, voortstuwen, wat licht en draaglijkheid geven in jullie onzegbare verdriet en gemis om hem Wat is hij groots in hoe hij zijn weg gegaan is en het Leven met Hoofdletter leefde. Dankzij zo ’n warm gezin en lieve mensen rond hem in de grotere kring. Jullie hebben elkaar zoveel gegeven, ik ben er zeker van dat dit jullie blijvend kracht zal geven, elke dag. Jullie heel sterk nabij, Laura en co
Jullie zijn de hele tijd een baken van Liefde geweest voor Lucas, voor je omgeving en voor al wie op welke manier ook met jullie in contact is gekomen. Blijf jullie liefdevol licht uitstralen ook wanneer Lucas’ schip de haven heeft bereikt.
En dan wordt alles en iedereen stil….. Dat Lucas met mooie dromen mag inslapen…. Dat jullie samen dit immens verdriet kunnen dragen… Thomas, Diewer, broers en zussen van Lucas, familie en steunfiguren; allen wensen wij veel sterkte toe!
Ik wens jullie heel veel moed en liefde. Hij heeft dapper gestreden jullie sterke kapoen…omringd met zoveel liefde…
Lieve familie, Lucas lichaam geeft het noodgedwongen op maar zijn en jullie kracht en liefde leven voort …
van ver en in stilte waken velen mee… dag Lucas na zoveel vechtlust en doorgaan mag je naar het Licht …jouw korte intense leven heeft ook ons diep geraakt…
Onze gedachten en ons hart zijn bij Lucas en jullie allemaal. We wensen jullie veel sterkte, liefde en genegenheid op deze laatste weg. Hier brandt er een kaarsje voor jullie.
Veel sterkte!
We denken aan jullie…. Slaap zacht Xx Joris en Anne.
Ook hier een kaarsje en veel gedachten aan jullie… Veel moed.
Lieve Lucas, daar aan de overkant ken ik een hele lieve mama, die vertrok toen jij ziek werd. Ze liet 2 prachtige kinderen op deze wereld achter, een beetje ouder dan jij, maar niet zoveel. Ze was mijn beste vriendin, daarom weet ik zeker dat je het ginder goed zal hebben. Je hoeft niet bang te zijn. Jouw stempel heb je voor altijd in mijn hart gedrukt, zelfs zonder je echt te kennen. Veel liefs.
Heel veel moed, kracht en sterkte voor jullie. We denken aan jullie in deze moeilijke tijden!
Veel liefs.
Pfff, godverdomme, dit is niet te begrijpen, dit maakt mij zo kwaad, sterkte
Zachte dromen, Lucas, de pijn is nu voorbij. Engelen brengen je naar de overkant. Dag lieve, kleine, dappere, wijze visser, prins, ridder, stadsmuzikant, je hebt ons zoveel gegeven en geleerd in je korte leven. Rust nu maar zacht.
Jullie kracht en liefde voor Lucas en jullie gezin is zo woordeloos mooi… Hier brandt een warme kaars voor Lucas en jullie allen, neem jullie tijd om op jullie eigen innige manier afscheid te nemen, ik weet zeker dat Lucas ook hierin de kracht en rust zal vinden die hij nodig heeft. Heel veel sterkte, en weet dat Lucas altijd diep in jullie hart zal wonen, daar waar hij zoveel liefde gevonden heeft. Lieve zoen uit Lier.
Diewer, ik leef zo met jullie mee. Jullie zijn fantastische ouders, al wat jullie doen om het Lucas nog zo gemakkelijk mogelijk te maken is te mooi voor woorden. Maar ja, dat is wat je als mama en papa voor je kind doet…Veel sterkte.
IK leef zo erg met jullie mee. Jullie en Ruth zijn in deze periode echte helden.
Veel sterkte en knuffels voor Lucas
Breng jij mij weg tot aan de brug?
En ga dan niet te vlug…
Zwaai je me na als ik erover ga?
Een heel klein duwtje in mijn rug is al wat ik nog verlang van jou…
Dank voor je liefde en je trouw….
Ik ga nu gauw want het begin is reeds in zicht…
Ik voel de warmte van een licht….
Lieve Tomas en Diewer, de wereld staat een beetje stil… Ik zou hier zoveel willen schrijven, maar er zijn geen woorden, enkel heel stil aanwezig zijn. Weet dat we aan jullie denken, kaarsjes voor jullie en Lucas branden, dat we jullie heel veel kracht en licht toesturen om dit te dragen, dat we jullie sterkte willen wensen, nabijheid bij elkaar en dat Lucas de warmte en de liefde die jullie uitstralen op één of andere manier nog mag voelen…
Een warme knuffel, Leen en Tom
ik wil de familie heel veel sterkte toewensen en moge Lucas altijd over jullie waken.
Zijn ster zal aan de hemel staan en harder gaan schijnen als jullie hem nodig hebben het zal de mooiste ster op aarde zijn.
Ik wil zo graag iets schrijven, tonen dat ik zo hard met julie meeleef. Maar ik vind de juiste woorden niet.
Weet dat jullie in gedachten heel vaak bij mij zijn, ook al ‘ken’ ik jullie niet ‘echt’.
Veel sterkte in deze moeilijke dagen!
xxxxx
Ik vind hier geen woorden voor maar ik wens jullie enorm veel sterkte en moed! Heel veel liefs!!! xxx
Ik denk aan jullie . X
…..
Een mooier en geborgener eindejaar konden jullie Lucas niet geven… ‘waar hij altijd wilde zijn’. Sterkte en een rustige overgang toegewenst naar het jaar 2016. Eva VS
Beste Diewer en Tomas, hoe hard is het om deze blog te lezen (iets sinds directeur Jan ernaar linkte ik af en toe heb gedaan), en hoe aangrijpend om te lezen hoe geborgen Lucas het bij jullie heeft gehad, en hoe élk moment samen de laatste weken een moment werd om ten volle te koesteren. Ik ken jullie niet echt, enkel van enkele kruisende momenten tijdens het brengen en halen van de kinderen op school (wat mijn man meestal doet), maar ik wou toch laten weten dat we heel erg hard aan jullie gedacht hebben de voorbije maanden, en ook vooral nu. Stine (sinds september klasgenootje van Ruth, met wie ze het duidelijk goed kan vinden) heeft het thuis heel vaak over Lucas, ook vandaag (vooral: “Waarom heeft Lucas kanker?” — een vraag waarop iedereen een afdoend antwoord schuldig blijft, want ja, waarom??…). We branden een kaars…(Mirjam)