Lucas is weer thuis! Deze namiddag kregen we plots het heuglijke nieuws dat Lucas mee mag naar huis. De infecties zijn bestreden en de rest van de medicatie kan oraal worden ingenomen. Jochei! Zijn bloedwaarden swingen de pan uit, hij is weer op en top gezond (afgezien van de kanker natuurlijk, die zit er nog steeds). Tijd voor een volgende kanonschot dus. In plaats van volgende week maandag, starten ze overmorgen al met de tweede chemokuur. Zijn thuiskomst is dus van hele korte duur en onze “plannen” om deze week nog eens dubbel en dik te genieten en allemaal samen thuis te zijn, zijn bij deze alweer opgeborgen in de kast. Maar hoe sneller de behandelingen elkaar opvolgen, hoe sneller Lucas weer gezond wordt en daar doen we het allemaal voor.
“Plannen”. Daar zit het grote probleem. Om een gezin en huishouden met voltijds drie en halftijds vijf kinderen te combineren met twee voltijdse jobs, zijn wij de afgelopen jaren planningskampioenen geworden. En dat moeten we loslaten, want er houdt op dit moment geen enkele planning stand. De enige bepalende factor is de veerkracht van Lucas’ lichaam. En vermoedelijk ook wel de agenda van het ziekenhuis. Afkicken geblazen!
Lucas for Life vzw 
Ik vind het supergoed nieuws dat de tweede chemokuur naar voren geschoven kan worden. Vaak hoor je net het omgekeerde. Geniet nu eventjes ten volle van de tijd samen. Jullie zijn altijd krakken geweest in het plannen, maar jullie kunnen ook loslaten en flexibel zijn. Dat is jullie grote kracht samen. En super-Lucas heeft blijkbaar een groot incasseringsvermogen om sneller dan verwacht de 2de chemokuur aan te wenden om de kanker te verslaan. Ik duim met blinkende oogjes verder.